Begonnen aan de School of Arts (KASK) in Gent, kwam Wietse (°1992) in contact met graffiti en street art. zijn werk als kunstenaar ziet hij als een ambacht dat elke dag evolueert. Met een passie voor reizen, geschiedenis, kunst en cultuur is Wietse voortdurend op zoek naar prikkels. Het is Wietses doel een stempel te drukken in de wereld. Kenmerkend aan de Brugse kunstenaar zijn zijn typische stijl die het midden houdt tussen cartoons en realisme. En  het gebruik van zwart en wit in combinatie met een accentkleur. De illustraties op deze tentoonstelling zijn een combinatie van willekeur en humor. Politieke thema’s, natuurrampen, internationale zaken en slapstick humor duiken op in zijn werk. Er zijn geen woorden nodig … de tekeningen spreken voor zichzelf.

Wietse (°1992) is  a belgian based artist with a typical style between cartoon and reality. He puts contrast in his work by using black and white combined with a colour. The illustrations at this exhibition is a combination of randomness and humor. Various themes as politics, nature disasters, slapstick humor or global affairs. ‘ I don’t need words to explain it… the drawing says it all'

Reeds heel vroeg was Chris al gepassioneerd door tekenen en schilderen, kleuren en lijnen.

Tot op heden is haar gedrevenheid en nieuwsgierigheid voor kunst niet weg te cijferen.

Deze passie wordt versterkt door steeds op zoek te gaan naar vernieuwing.

De diversiteit, alsook de samenhang tussen de werken vinden hun oorsprong en inspiratie uit een eigen fantasiewereld, …. een spontaniteit van het moment.

De werken ogen op een speels en ritmisch lijnenspel dat je meeneemt doorheen het schilderij.

Haar vrijheid,

Haar passie,

Haar avontuur.

Lock Free, free your mind & reinvent yourself.

Lock- free is een reeks ontstaan tijdens de lock -down. Alles wat als normaal beschouwd werd, moest plots anders. Wij moesten anders gaan leven dus ook anders gaan denken, het dagdagelijkse en de samenleving terug heruitvinden. Stilstaan bij kleine dingen en kijken hoe het anders kon.

Deze stelling ben ik ook gaan toepassen op mijn werk, kleine collages die ik eerder dit jaar had gemaakt, anders gaan bekijken, stukken gaan isoleren, gaan vergroten, uit het doek halen… 2-dimensionaliteit omzetten naar een derde dimensie. Het doek werd een sculptuur, een installatie. De figuratie breekt letterlijk uit het doek.

Door beeldelementen te isoleren en uit het canvas te halen wordt een deel van doek een object dat op zich staat maar toch verbonden blijft met het doek en doet nadenken . Maatschappelijke thema’s  en herinneringen worden in een bevreemdende context geplaatst, zodat je de figuratie anders gaat bekijken.

Thibo Moreels

Als autodidact onthult hij zich in verschillende disciplines: tekenen, schilderen en het creëren van eigenzinnige sculpturen. Zijn werk heeft een grote variëteit en dualiteit, wat ook typerend is voor zijn persoonlijkheid; contrastvol, kleurrijk, mysterieus en dromerig.

Daarom draagt de tentoonstelling bij huisgalerij Art-uur de naam "Mutualisme".

Wat is mutualisme? Het is een verschijnsel die we vaak zien in de natuur. In de ecologie is het een interactie tussen twee totaal verschillende levensvormen, waarbij beiden voordeel halen uit de interactie. Ergens zoekt Moreels die interactie tussen de verschillende mediums. Het afwisselen tussen schilderkunst en sculpturaal werk, helpen hem  om telkens met een vernieuwende frisse blik te kijken naar zijn creaties, te reflecteren en evolueren en het zoeken naar nieuwe ideeën. 

De tentoonstelling " Mutualisme " bestaat uit een selectie sculpturale werken die ontstonden begin 2020. Deze creaties kennen hun oorsprong tijdens zijn zoektocht naar materialen op rommelmarkten, kringloopwinkels, zolders, containerparken, objet-trouvé, etc. Moreels verzamelt dingen wanneer hij affiniteit heeft met hun vorm, kleur, contrasten van grondstoffen en finesse.

Binnen zijn werk is het recycleren en upcycling van objecten erg aanwezig. Hij hecht veel belang aan de esthetiek van de dingen die we maar al te vaak weggooien. Door de dingen te assembleren en herpositioneren heeft hij een nieuwe bestemming en waarde aan dat wat waardeloos was. Het toeval speelt een belangrijke rol in zijn creatieproces. Het is zoeken naar een symbiose of mutualisme tussen de verschillende materialen die hij verzamelde. Soms heeft hij al maanden dat ene stukje liggen, dat ligt te wachten, te hunkeren om opgenomen te worden in een beeld of object. Het samenvoegen en assembleren van zijn creaties is voor de kunstenaar zaligmakend, maar streelt ook de ogen van de kijker. Ze schitteren als het ware in elkaars bijzijn.

Bij het bekijken van de beelden heeft de kunstenaar de ruimte aan het publiek om een interactie aan te gaan met zijn of haar fantasie of het scheppen van een eigen verhaal.