Reeds heel vroeg was Chris al gepassioneerd door tekenen en schilderen, kleuren en lijnen.

Tot op heden is haar gedrevenheid en nieuwsgierigheid voor kunst niet weg te cijferen.

Deze passie wordt versterkt door steeds op zoek te gaan naar vernieuwing.

De diversiteit, alsook de samenhang tussen de werken vinden hun oorsprong en inspiratie uit een eigen fantasiewereld, …. een spontaniteit van het moment.

De werken ogen op een speels en ritmisch lijnenspel dat je meeneemt doorheen het schilderij.

Haar vrijheid,

Haar passie,

Haar avontuur.

Lock Free, free your mind & reinvent yourself.

Lock- free is een reeks ontstaan tijdens de lock -down. Alles wat als normaal beschouwd werd, moest plots anders. Wij moesten anders gaan leven dus ook anders gaan denken, het dagdagelijkse en de samenleving terug heruitvinden. Stilstaan bij kleine dingen en kijken hoe het anders kon.

Deze stelling ben ik ook gaan toepassen op mijn werk, kleine collages die ik eerder dit jaar had gemaakt, anders gaan bekijken, stukken gaan isoleren, gaan vergroten, uit het doek halen… 2-dimensionaliteit omzetten naar een derde dimensie. Het doek werd een sculptuur, een installatie. De figuratie breekt letterlijk uit het doek.

Door beeldelementen te isoleren en uit het canvas te halen wordt een deel van doek een object dat op zich staat maar toch verbonden blijft met het doek en doet nadenken . Maatschappelijke thema’s  en herinneringen worden in een bevreemdende context geplaatst, zodat je de figuratie anders gaat bekijken.

Thibo Moreels

Als autodidact onthult hij zich in verschillende disciplines: tekenen, schilderen en het creëren van eigenzinnige sculpturen. Zijn werk heeft een grote variëteit en dualiteit, wat ook typerend is voor zijn persoonlijkheid; contrastvol, kleurrijk, mysterieus en dromerig.

Daarom draagt de tentoonstelling bij huisgalerij Art-uur de naam "Mutualisme".

Wat is mutualisme? Het is een verschijnsel die we vaak zien in de natuur. In de ecologie is het een interactie tussen twee totaal verschillende levensvormen, waarbij beiden voordeel halen uit de interactie. Ergens zoekt Moreels die interactie tussen de verschillende mediums. Het afwisselen tussen schilderkunst en sculpturaal werk, helpen hem  om telkens met een vernieuwende frisse blik te kijken naar zijn creaties, te reflecteren en evolueren en het zoeken naar nieuwe ideeën. 

De tentoonstelling " Mutualisme " bestaat uit een selectie sculpturale werken die ontstonden begin 2020. Deze creaties kennen hun oorsprong tijdens zijn zoektocht naar materialen op rommelmarkten, kringloopwinkels, zolders, containerparken, objet-trouvé, etc. Moreels verzamelt dingen wanneer hij affiniteit heeft met hun vorm, kleur, contrasten van grondstoffen en finesse.

Binnen zijn werk is het recycleren en upcycling van objecten erg aanwezig. Hij hecht veel belang aan de esthetiek van de dingen die we maar al te vaak weggooien. Door de dingen te assembleren en herpositioneren heeft hij een nieuwe bestemming en waarde aan dat wat waardeloos was. Het toeval speelt een belangrijke rol in zijn creatieproces. Het is zoeken naar een symbiose of mutualisme tussen de verschillende materialen die hij verzamelde. Soms heeft hij al maanden dat ene stukje liggen, dat ligt te wachten, te hunkeren om opgenomen te worden in een beeld of object. Het samenvoegen en assembleren van zijn creaties is voor de kunstenaar zaligmakend, maar streelt ook de ogen van de kijker. Ze schitteren als het ware in elkaars bijzijn.

Bij het bekijken van de beelden heeft de kunstenaar de ruimte aan het publiek om een interactie aan te gaan met zijn of haar fantasie of het scheppen van een eigen verhaal.

Miranda Schmitz (°1969) studeerde Toegepaste Economische Wetenschappen aan de Universiteit van Antwerpen. In het dagelijkse leven werkt ze als zelfstandige consultant en interim manager.

Toch is ze ook gebeten door de fotografiemicrobe. In juni 2017 studeerde ze af in de richting Fotokunst aan de Academie voor Schone Kunsten in Lier. Daarnaast volgde ze ook verschillende masterclasses bij gerenommeerde fotografen (o.a. Michael Ackerman, Klavdij Sluban en John Lambrichts).

De fotografe streeft ernaar om sfeer en stemmingen in haar werk te leggen en kiest haar techniek in functie van de boodschap die ze wil overbrengen. Ze maakt bij voorkeur suggestieve en dubbelzinnige beelden met meerdere lagen die de kijker zelf mag interpreteren en ontdekken. De visuele poëzie en de emoties achter de foto, geven haar beelden een extra dimensie.

Haar werk kreeg wereldwijde erkenning en werd bekroond met verschillende prijzen en eervolle vermeldingen (o.a. laureate van het ‘Graduation Project’ van de krant De Morgen, laureate en coverfoto van ‘New Dutch Photography Talent’ van GUP, laureate op het fotoforum van Brasschaat, de eerste prijs in de wedstrijd ‘Out from the Mist’ in Brisbane, de gouden medaille en de portfolio award in ‘San Francisco Bay International Photo Show’, goud in de PX3 prijs fotografie categorie ‘portret kinderen’ in Parijs, enz.).

De enigmatische portretten uit haar eindwerk ‘IN BETWEEN’ werden veelvuldig tentoongesteld in Amerikaanse galerijen, maar ook op fotofestivals in België, Australië, de USA, het Verre Oosten en in Afrika. Daarnaast heeft Miranda Schmitz ook al verschillende solotentoonstellingen (België, Italië, Australië, Ethiopië) en publicaties op naam staan.

OVER DE REEKS ‘BLACK WAVES’:

Deze tentoonstelling geeft een inkijk in de nieuwste, nog lopende reeks van Miranda Schmitz. ‘BLACK WAVES’ is een expressionistisch en metaforisch project dat de donkere diepten van het leven onderzoekt. Het werk is gebaseerd op een waargebeurd verhaal van een vriendin van de fotografe die haar mooie dochter van 19 aan zelfdoding verloor. De serie is een visuele interpretatie van de 7 dagboeken die de moeder vol pende.

In dit project materialiseert de fotografe het verdriet en het verlies in poëtische en metaforische beelden. Ze visualiseert het harde en chaotische landschap van de rouw waar er geen gebaande paden te vinden zijn en waarin men zichzelf steeds weer verliest. Maar waarin de natuur met zijn vergankelijke schoonheid en periodes van bloei en verstilling ook uitnodigt tot verbinding en heling.

De Japanse schrijver Haruki Murakami schreef: ‘Mooie herinneringen verwarmen je van binnenuit. Maar ze scheuren je ook uit elkaar.’ Verdriet komt in zwarte golven, in paroxismen, in plotselinge angstgevoelens die je knieën verzwakken, je ogen verblinden en het dagelijks leven van zijn alledaagsheid beroven.

    29-11-19 > 25-01-20

SO BE IT