Licht brengen in de wereld. Dat is het even simpel klinkende als moeilijk te bereiken doel dat ik nastreef in mijn werk. Ik kies ervoor om de kant van de lichtheid en kleur op te kijken. Het kost meer moeite de mooie, vrolijke kant van het leven te zien dan de donkere. Omdat alles wat lelijk en pijnlijk is, de gewoonte heeft zich op te dringen en te domineren.
Mijn werk is een ode aan de cel. Aan het allerbinnenste van iets. Aan de hoop en de belofte die in de kern van alle leven zit. Hoe het zich naar binnen en naar buiten keert, in zijn kwetsbaarste vorm. En de enorme kracht die daarin verscholen ligt.
Ik maak papierwerken die een grote kleurenrijkheid aan de dag leggen. Als kind al was ik gefascineerd door licht en kleur en hoe die met elkaar spelen. Ik hield knikkers voor de zon, draaide die en keer erdoor. Door verschillende lagen van transparante kleuren over elkaar te leggen, tracht ik krachtige maar fragiele visuele statements te maken. Die fijnheid en kwetsbaarheid zorgt ervoor dat het werk lijkt te vibreren en steeds een beetje lijkt te veranderen.
Ik werk vanuit mijn intuïtie, als een reis naar binnen. Zonder vooropgestelde doelen of verwachtingen.
De controle loslaten. Weer in verbinding staan met mezelf, mijn lichaam, de aarde, de oorsprong.
